Veelgebruikte akoestische grootheden m.b.t. luchtgeluidsisolatie

Op deze pagina vind je een kort overzicht van de meest gebruikte akoestische grootheden mbt luchtgeluid.

De gebruikte grootheden bij laboratorium tests zijn niet dezelfde als die bij in-situ tests op de werf.

De labo-grootheden geven informatie over de akoestische prestaties van het geteste materiaal of opbouw . Op basis van labotests kunnen de prestaties van verschillende materialen of opbouwen met elkaar vergeleken worden.

Op de werf schetsen de gebruikte akoestische grootheden een beeld van hoe goed de akoestische prestaties van het gebouw als geheel zijn. De resultaten zijn niet alleen het gevolg van keuzes die bij het ontwerp gemaakt werden maar ook van de kwaliteit van de uitvoering.

Geluidsverzwakkingsindex R uitgedrukt in dB

• kenmerkt de weerstand tegen de luchtgeluidstransmissie van een specifiek bouwelement
• labogrootheid = enkel directe transmissie doorheen het bouwelement & alzijdige inval
• R wordt meestal per tertsband aangegeven en drukt uit hoe goed het geteste bouwelement geluid binnen die tertsband kan tegenhouden (meer info over tertsbanden)
• bron: roze ruis (elke tertsband bevat evenveel energie)
• hoe hoger, hoe beter

               R = L₁ - L2 + 10xlog(S/A)

• L₁ = geluidsdrukniveau zendruimte wordt gemeten per tertsband 
• L2 = geluidsdrukniveau ontvangstruimte wordt gemeten per tertsband
• S = oppervlakte van de scheidingswand
• A = equivalent absorptieoppervlak in de ontvangstruimte
  • de som van alle oppervlaktes van de materialen in de ontvangstruimte x hun absorptiecoëfficient
    • 1 m² materiaal met een geluidsabsorptiecoëfficient van 0,5 = 0,5 m² equivalent absorptieoppervlak
    • 1 m² open raam = 1 m² equivalent absorptieoppervlak
    • 1 m² raam met een geluidsabsorptiecoëfficient van 0.05 = 0,05 m² equivalent absorptieoppervlak

Indien we enkel rekening zouden houden met het verschil tussen 2 geluidsdrukniveaus dan :

• zou in een ruimte met een grote gemene muur de geluidsverzwakkingsindex van dezelfde gemene muur slechter lijken omdat er in de ontvangstruimte meer geluid afstraalt van de gemene muur dan in een ruimte met een kleiner oppervlakte gemene muur

• de geluidsverzwakkingsindex in een ruimte met weinig absorptiemateriaal lager zijn omdat het geluidsniveau hoger gaat zijn dan in dezelfde ontvangstruimte met veel geluidsabsorberend materiaal

Indien we enkel rekening willen houden met de kenmerken van de gemene muur dan moeten we deze onafhankelijk maken van de oppervlakte van de gemene muur en het equivalent absorptieoppervlak in de ontvangstruimte. Vandaar de 10xlog(S/A).

Wat betekent dit?

• R_{tertsband X} = 10 dB
  • 1/10 van het invallende geluid met een frequentie binnen de tertsband X wordt doorgelaten
• R_{tertsband X} = 20 dB
  • 1/100 van het invallende geluid met een frequentie binnen de terstband X wordt doorgelaten
• R_{tertsband X} = 30 dB
  • 1/1000 van het invallende geluid met een frequentie binnen de tertsband X wordt doorgelaten
• R_{tertsband X} = 40 dB
  • 1/10000 van het invallende geluid met een frequentie binnen de tertsband x wordt doorgelaten
• R_{tertsband X} = 50 dB
  • 1/100000 van het invallende geluid met een frequentie binnen de tertstband x wordt doorgelaten
• R_{tertsband X} =60 dB
  • 1/1000000 van het invallende geluid met een frequentie binnen de tertsband x wordt doorgelaten

Gewogen geluidsverzwakkingsindex R_w

Hierbij staat de w voor weighted.

• ééngetalsaanduiding die je op technische fiches terugvindt
• wordt berekend volgens EN IS0 171-1
• hoe hoger hoe beter
• fysisch getal dat geen rekening houdt met de oorgevoeligheid van de mens
  • we horen laagfrequent en hoogfrequent geluid minder goed dan middenfrequent geluid

Door de R-waarde van 16 tertsbanden te wegen gaat de spectrale informatie verloren. En we willen nu net het liefst weten hoe het bouwelement het stoorgeluid met haar specifieke spectrale kenmerken tegenhoudt.

Door het gebruik van de spectrale aanpassingtermen C en C_tr krijgen we toch enige info omtrent hoe goed het bouwelement normaal geluid en geluid met een belangrijke laagfrequente component tegenhoudt.

C = de spectrale adaptatieterm voor normaal geluid.

Normaal geluid=

• stemmen
• popmuziek
• snelrijdend verkeer

Als we een idee willen krijgen van hoe goed het bouwelement normaal geluid tegenhoudt dan tellen we de adaptatieterm op bij de gewogen geluidsverzwakkingsindex.

          R_A = R_w + C

R_A houdt wel rekening met de oorgevoeligheid.

C_tr = de spectrale adaptieterm voor geluid met een dominante laagfrequente component

Dominant laagfrequent geluid=

• elektronische dansmuziek
  
• traagrijdend verkeer
  

Als we een idee willen krijgen van hoe goed het bouwelement laagfrequent geluid tegenhoudt dan tellen we de adaptatieterm op bij de gewogen geluidsverzwakkingsindex.

          R_Atr = R_w + C_tr

R_Atr houdt wel rekening met de oorgevoeligheid.

∆R = de luchtgeluidsisolatieverbetering per terstband dankzij:

• een geluidsisolerende voorzetwand
• een geluidsisolerend plafond
• een zwevende dekvloer
• ....

Hoe hoger hoe beter.

Wordt gementen.

∆R_w = de gewogen luchtgeluidsisoaltieverbetering, ééngetalsaanduiding

Hoe hoger hoe beter.

Wordt berekend.

Gestandardiseerd geluidsdrukniveauverschil

Wordt gemeten per tertsband

• bron: roze ruis (elke tertsband bevat evenveel energie)

            D_nT = L₁ - L2 + 10xlog(T/T₀)

• L₁ = geluidsdrukniveau zendruimte wordt gemeten per tertsband
• L2= geluidsdrukniveau ontvangstruimte wordt gemeten per tertsband
• T = de gemeten nagalmtijd in de ontvangstruimte

• T₀ = de referentienagalmtijd

  • T₀ = 0,3 s voor ontvangstuimtes met een volume  ≤ 20 m³,

  • T₀ = 0,02V - 0,1s voor ontvangstuimte met een volume tussen 20 m³ en 30 m³

  • T₀ = 0,5 s voor ontvangstruimtes met een volume groter dan 30 m³ 

Indien we geen rekening zouden houden met de nagalmtijd dan zou het gestandardiseerd geluidsdrukniveauverschil in een lege ruimte lager zijn dan wanneer we diezelfde ruimte aankleden met geluidsabsorberende materialen.

Om D_nT onafhankelijk te maken van de aankleding van de ontvangstruimte gebruiken we de 10 log(T/T₀)

Gewogen gestandardiseerd geluidsdrukniveauverschil D_nT,w

Hierbij staat de w voor weighted.

• ééngetalsaanduiding die je vaak in akoestische eisen voor afgewerkte gebouwen terugvindt
• wordt berekend volgens EN IS0 171-1
• hoe hoger hoe beter
• fysisch getal dat geen rekening houdt met de oorgevoeligheid van de mens
  • we horen laagfrequent en hoogfrequent geluid minder goed dan middenfrequent geluid

D_nT,w  ≥ 58 dB

• 90% van de bewoners van een nieuwbouw appartement zijn tevreden met het akoestisch comfort
• 70% van de bewoners van een nieuwbouw rijwoning zijn tevreden met het akoestisch comfort

D_nT,w ≥ 54 dB

• 70% van de bewoners van een nieuwbouw appartement zijn tevreden met het akoestisch comfort

D_nT,w ≥ 62 dB

• 90% van de bewoners van een nieuwbouw rijwoning zijn tevreden met het comfortniveau

C = de spectrale adaptatieterm voor normaal geluid.

Normaal geluid=

• stemmen
• popmuziek
• snelrijdend verkeer

Als we een idee willen krijgen van hoe goed het bouwelement normaal geluid tegenhoudt dan tellen we de adaptatieterm op bij de gewogen geluidsverzwakkingsindex.

          D_A = R_w + C

D_A houdt wel rekening met de oorgevoeligheid.

C_tr = de spectrale adaptieterm voor geluid met een dominante laagfrequente component

Dominant laagfrequent geluid=

• elektronische dansmuziek
  
• traagrijdend verkeer
  

Als we een idee willen krijgen van hoe goed het bouwelement laagfrequent geluid tegenhoudt dan tellen we de adaptatieterm op bij de gewogen geluidsverzwakkingsindex.

          D_Atr = R_w + C_tr

D_Atr houdt wel rekening met de oorgevoeligheid.